هیچوقت مغرور نشو...

برگها وقتی میریزن که فکر میکنن طلا شدن. 

می آیند و می روند
چو برگهايي که می رويند و می ریزند

به خود نوشته ام که:
درخت باش!
دیگران سبز یا زرد یا سرخ
هرچه باشند ، برگی بیش نیستند

برگ باشد یا نباشد
دلت به ریشه ای که به خاک سرد سپردی
گرم باشد

خزان
اگر برای برگ یعنی مرگ
برای درختان یعنی چند نفس سبک بودن!

مردم اغلب بی انصاف ، بی منطق و خودمحورند ولی آنان را ببخش...

اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم میکنند ولی مهربان باش...

اگر شریف و  درستکار باشی فریبت میدهند ولی شریف و درستکار باش...

نیکی های امروزت را فراموش میکنند ولی نیکوکار باش...

بهترین های خود را به دنیا  ببخش حتی اگر هیچگاه کافی نباشد

 و در نهایت میبینی هر آنچه هست همواره

میان تو و خداوند است نه میان تو و مردم...